Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές.
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος με τη δουλειά του και δεν κάνει κάτι γι’αυτό.
Αργοπεθαίνει αυτός που δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα, για να κυνηγήσει ένα όνειρο.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική.
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την ασταμάτητη βροχή.
Για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη απο το απλό γεγονός της αναπνοής.
Στον κάκτο της ζωής να μην είμαστε άλλο ένα αγκάθι, ας γίνουμε τα άνθη!
3 σχόλια:
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ξέρει να χαμογελάει στη ζωή και να της φωνάζει με την ψυχή του καλημέρα κάθε πρωί
Όποιος δεν ελπίζει και δεν αγωνίζεται
Όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του να συγκινηθεί και να κλάψει από λύπη ή χαρά
Πολυ ωραια τα λογια σου ειρηνη μου!
Διαδοχος του παμπλο; Μπορει.
Το γελιο ειναι κι αυτο μεσα στη ζωη όπως και το κλαμα!
Συνεχιζε να ζεις κι εσυ!
Εγώ διάδοχος του Πάμπλο; Ναι ου!!! Θα τρίζουν τα κόκαλα του με αυτά που λες! (εκτός κι αν είναι ζωντανός, ιδέα δεν έχω! λολ)
Η ζωή είναι όντως ένας κάκτος (κάποιες φορές βέβαια μετατρέπεται σε τριαντάφυλλο, χαμομήλι και πολλά άλλα). Δύσκολο να είσαι ανθός και να επιβιώσεις πάνω σε ένα κάκτο αλλά σίγουρα όχι ανέφικτο...
Δημοσίευση σχολίου