Ρίτα-Ριτάκι
Παλεύει το ποτάμι στη θάλασσα να βγει
κι ο ποιητής γυρεύει τη μούσα του να βρει
το κύμα ψάχνει να 'βρει την άκρη του γιαλού
κι εγώ γυρεύω εσένανε
εσένανε που μ' έστησες ξανά στο ραντεβού
Εψαχνα να 'βρω τον μπελά μου και τελικά τον βρήκα
και πήγα και αγάπησα ένα μωρό τη Ρίτα
Ρίτα 18 χρονών κι εγώ 45
Ρίτα εσύ 'σαι στην αρχή κι εγώ στο παρα πέντε
Ρίτα Ριτάκι κανένα δε φοβάσαι
Ρίτα Ριτάκι τίποτα δε θυμάσαι
Ρίτα Ριτάκι απόψε πού κοιμάσαι
Μου το 'χες πει πολλές φορές ότι δε μ' αγαπούσες
συγγνώμη δεν κατάλαβα ότι το εννοούσες
γι' αυτό λοιπόν σε χαιρετώ και φεύγω δίχως λόγια
με το κεφάλι μου ψηλά και την ψυχή στα πόδια
Ρίτα Ριτάκι κανένα δε φοβάσαι
Ρίτα Ριτάκι τίποτα δε θυμάσαι
Ρίτα Ριτάκι απόψε πού κοιμάσαι
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007
Αφιερώματα Κατσιμίχα (1)
(Μερικά απο τα αγαπημένα μου τραγούδια τα έχει πει ο Κατσιμίχας γιαυτό δεν θα μπορούσα να μην κάνω ένα αφιέρωμα σε αυτόν και τα τραγούδια του)
Μια βραδιά στο λούκι
Προχτές εκεί που τα 'πινα με κάποιο κολλητό μου κοιτώ και βλέπω πίσω μου δυο μάτια δυο ματάκια γυρίζω στον δικό μου, ο τύπος μου, Νικόλα και μένα, μ' απαντάει, και εκεί αρχίσαν όλα
Εγώ αυτοσυγκεντρώθηκα για να την μαγνητίσω αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία αλήθεια σας το λέω, απότυχα τελείως δε μου 'δινε καμία, μα καμία σημασία.
Όπως καταλαβαίνετε δε μ' έπαιρνε καθόλουαλλά εξακολούθησα ερήμην να κοιτάωο φίλος μου εγκρίνιαζε, βρε Χάρη, σου μιλάωγια πες μου, σε κοιτάει; καθόλου τ' απαντάω
Σε μια στιγμή το βλέμμα της πλανήθηκε στο χώροκι απάνω μου σταμάτησε σαν κάτι να ζητούσε ταράχτηκα και σκέφτηκα, Θεέ μου, εμένανε κοιτάει όμως εκείνη κοίταγε να βρει τον σερβιτόρο
Βοήθεια, Χριστιανοί, κοντεύω να φλιπάρω εγώ για κείνη χάνομαι και κείνη ούτε με ξέρει αχ, να 'μουνα αεράκι, καπνός από τσιγάρο στα στήθια της να μπαίνω και κείνη ας μη με θέλει
Βοήθεια, Χριστιανοί, κοντεύω να φλιπάρω ζηλεύω όποιον της μιλά και όποιον την κοιτάει μα πιο πολύ ζηλεύω εκείνον π' αγαπάει σαν τρέμει το κορμάκι της και σαν λιγοθυμάει.
Μια βραδιά στο λούκι
Προχτές εκεί που τα 'πινα με κάποιο κολλητό μου κοιτώ και βλέπω πίσω μου δυο μάτια δυο ματάκια γυρίζω στον δικό μου, ο τύπος μου, Νικόλα και μένα, μ' απαντάει, και εκεί αρχίσαν όλα
Εγώ αυτοσυγκεντρώθηκα για να την μαγνητίσω αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία αλήθεια σας το λέω, απότυχα τελείως δε μου 'δινε καμία, μα καμία σημασία.
Όπως καταλαβαίνετε δε μ' έπαιρνε καθόλουαλλά εξακολούθησα ερήμην να κοιτάωο φίλος μου εγκρίνιαζε, βρε Χάρη, σου μιλάωγια πες μου, σε κοιτάει; καθόλου τ' απαντάω
Σε μια στιγμή το βλέμμα της πλανήθηκε στο χώροκι απάνω μου σταμάτησε σαν κάτι να ζητούσε ταράχτηκα και σκέφτηκα, Θεέ μου, εμένανε κοιτάει όμως εκείνη κοίταγε να βρει τον σερβιτόρο
Βοήθεια, Χριστιανοί, κοντεύω να φλιπάρω εγώ για κείνη χάνομαι και κείνη ούτε με ξέρει αχ, να 'μουνα αεράκι, καπνός από τσιγάρο στα στήθια της να μπαίνω και κείνη ας μη με θέλει
Βοήθεια, Χριστιανοί, κοντεύω να φλιπάρω ζηλεύω όποιον της μιλά και όποιον την κοιτάει μα πιο πολύ ζηλεύω εκείνον π' αγαπάει σαν τρέμει το κορμάκι της και σαν λιγοθυμάει.
Δευτέρα 27 Αυγούστου 2007
Φωτογραφία απο δορυφόρο...
Να πως φαίνετε η Πελονόννησος απο δορυφόρο.Πάει το πράσσινο! Πάει αισιοδοξία!
SOS!!!
Καίγεται η Ελλάδα! Η Πελοπόννησος έχει καεί σχεδόν ολόκληρη! Η αρχαία Ολυμπία καταστράφηκε.
Μέχρι χθες 53 άτομα ήταν νεκρά! Αν είναι δυνατόν!
3 μέρες τώρα επικρατεί αυτή η κατάσταση και δεν λέει να φτιάξει! Η μισή οικονομία της χώρας καταστράφηκε. Δεν μας έφτανε που χρωστούσαμε σε όλη την Ευρώπη από τα δάνεια που είχαμε πάρει τώρα έγινε κι αυτό!
Ποιος μας καίει άραγε?
Μέχρι χθες 53 άτομα ήταν νεκρά! Αν είναι δυνατόν!
3 μέρες τώρα επικρατεί αυτή η κατάσταση και δεν λέει να φτιάξει! Η μισή οικονομία της χώρας καταστράφηκε. Δεν μας έφτανε που χρωστούσαμε σε όλη την Ευρώπη από τα δάνεια που είχαμε πάρει τώρα έγινε κι αυτό!
Ποιος μας καίει άραγε?
Σάββατο 25 Αυγούστου 2007
Το 'καμάρι' της Ελληνικής αστρονομίας!
Απο το skai.gr
Πρόκειται για ένα από τα πλέον σύγχρονα τηλεσκόπια της Ευρώπης και βρίσκεται στη ψηλότερη κορυφή του Χέλμου, στα Καλάβρυτα. Το όνομά του... Αρίσταρχος, που προέρχεται από τον αρχαίο Έλληνα αστρονόμο, ο οποίος το 280 π.Χ. όρισε τον ήλιο ως κέντρο του σύμπαντος.
Το κάτοπτρο του Αρίσταρχου, αγγίζει τα 2 μέτρα και 30 εκατοστά, και μπορεί να στοχεύσει και να παρατηρεί, ουράνια αντικείμενα, με ιδιαίτερη ακρίβεια. Τα δεδομένα που καταγράφει, μεταφέρονται με μικροκύματα, απευθείας στην έδρα του Αστεροσκοπείου, στη Πεντέλη. Για την ηλεκτροδότησή του απαιτήθηκε η κατασκευή υπόγειου δικτύου μέσης τάσης 20kV, μήκους περίπου 4 χμ και έγιναν ειδικές κατασκευές προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες, λόγω του δύσβατου των εδαφών. Στην κορυφή Νεραϊδοράχη εγκαταστάθηκε υποσταθμός, ισχύος 25kVA, για τη σύνδεση της παροχής χαμηλής τάσης του τηλεσκοπίου. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν σε δύο μήνες, σύμφωνα με τον σχεδιασμό. Στις 22 Αυγούστου, η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, θα εγκαινιάσει τον "Αρίσταρχο", και το νέο "καμάρι" της ελληνικής αστρονομίας, θα αρχίσει να λειτουργεί, επί 24ώρου βάσεως...
Παρασκευή 24 Αυγούστου 2007
Ο λαός εκφράζεται!
Φιλοσοφική συζήτηση μεταξύ καθηγητή και φοιτητή...
Το παρακάτω είναι μια διαφωνία ενός καθηγητή φιλοσοφίας και ενός φοιτητή του την ώρα του μαθήματος. Το βρήκα σε ένα πολύ ενδιαφέρον forum. Προσοχή! Δεν είναι κείμενο υποστήρηξης ή μη στην ύπαρξη του θεού. Δεν το έβαλα δηλ για να πω τη γνώμη μου σχετικά με το θέμα. Απλά μου φανηκε ενδιαφέρον.
Eνας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του, για την σχέση μεταξύ επιστήμης και πίστης στον Θεό.
Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;
Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.
Καθ.: Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ.: Φυσικά.
Καθ.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;
Φοιτ.: Ναι
Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ: Ναι.
Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος;
Φοιτ.: Όχι.
Καθ.: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο;
Φοιτ.: Ο...Θεός...
Καθ.: Σωστά. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σ' αυτόν τον κόσμο;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Αρα λοιπόν ποιος δημιούργησε το κακό;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
Φοιτ.: Μάλιστα.
Καθ.: Λοιπόν, ποιός τα δημιούργησε;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;
Φοιτ.: Όχι, κύριε.
Καθ.: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;
Φοιτ.: ...Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.
Καθ.: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;
Φοιτ.: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
Καθ.: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.
Φοιτ: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;
Καθ.: Ναι.
Φοιτ.: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
Καθ.: Ναι.
Φοιτ.: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο». «Κρύο» είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της. Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...
Φοιτ.: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
Καθ.: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
Φοιτ.: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως... Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.
Καθ.: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ;
Φοιτ.: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.
Καθ.: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;
Φοιτ.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως την σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της. Τώρα πείτε μου, καθηγητά διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;
Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.
Φοιτ.: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
Καθ.: ...
Φοιτ.: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκεται την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;
Καθ.: ...
Φοιτ.: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας. άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτόκολλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.
Φοιτ.: Αυτό είναι, κύριε... Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.
Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο Albert Einstein...
Eνας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του, για την σχέση μεταξύ επιστήμης και πίστης στον Θεό.
Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;
Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.
Καθ.: Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ.: Φυσικά.
Καθ.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;
Φοιτ.: Ναι
Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ: Ναι.
Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος;
Φοιτ.: Όχι.
Καθ.: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο;
Φοιτ.: Ο...Θεός...
Καθ.: Σωστά. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σ' αυτόν τον κόσμο;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Αρα λοιπόν ποιος δημιούργησε το κακό;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
Φοιτ.: Μάλιστα.
Καθ.: Λοιπόν, ποιός τα δημιούργησε;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;
Φοιτ.: Όχι, κύριε.
Καθ.: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;
Φοιτ.: ...Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.
Καθ.: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;
Φοιτ.: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
Καθ.: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.
Φοιτ: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;
Καθ.: Ναι.
Φοιτ.: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
Καθ.: Ναι.
Φοιτ.: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο». «Κρύο» είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της. Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...
Φοιτ.: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
Καθ.: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
Φοιτ.: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως... Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.
Καθ.: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ;
Φοιτ.: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.
Καθ.: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;
Φοιτ.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως την σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της. Τώρα πείτε μου, καθηγητά διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;
Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.
Φοιτ.: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
Καθ.: ...
Φοιτ.: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκεται την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;
Καθ.: ...
Φοιτ.: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας. άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτόκολλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.
Φοιτ.: Αυτό είναι, κύριε... Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.
Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο Albert Einstein...
Κυριακή 19 Αυγούστου 2007
Πίσω απο τον περίεργο σωλήνα...
Είμαι τρελή που ασχολούμαι; Δεν καταλαβαίνω…
‘Χάνομαι σε μια ταράτσα πίσω από κάποιον περίεργο σωλήνα με τις ώρες και ψάχνω το άπειρο.’ Έτσι μου λένε…
Μα δεν είναι καθόλου έτσι. Εγώ απλά χαζεύω τον ουρανό. Ή μήπως όχι;
Είμαι σ’ ένα βουνό, να εκεί ψηλά! Είναι βράδι πολύ αργά κι εγώ κάθομαι ακόμα εδώ. Πίσω από το σωλήνα. Ναι, πίσω από αυτόν!
Βάζω το μάτι μου πίσω από μια μικρή τρυπούλα. Βλέπω το Δία! Να η Ιώ, να και η Ευρώπη! Το μάτι μου πλανιέται από δω και από κει. Το σώμα μου βρίσκετε ακόμα στο βουνό όμως η φαντασία μου φτάνει… Που άραγε; Δεν ξέρω ούτε κι εγώ.
Δεν είμαι όμως μόνη. Είναι και η Έφη εδώ. Ψάχνουμε με τις ώρες τον τρομακτικό αλλά γοητευτικό ουρανό. Δείχνω με το δάχτυλο μου εκεί μακριά. Να εκεί θα είναι η Κόμη μου. Η Κόμη της Βερενίκης.
Πάμε τώρα να βρούμε το γαλαξία της Ανδρομέδας. Προς τα πού πέφτει άραγε; Στην πορεία θα το ανακαλύψουμε…
‘Χάνομαι σε μια ταράτσα πίσω από κάποιον περίεργο σωλήνα με τις ώρες και ψάχνω το άπειρο.’ Έτσι μου λένε…
Μα δεν είναι καθόλου έτσι. Εγώ απλά χαζεύω τον ουρανό. Ή μήπως όχι;
Είμαι σ’ ένα βουνό, να εκεί ψηλά! Είναι βράδι πολύ αργά κι εγώ κάθομαι ακόμα εδώ. Πίσω από το σωλήνα. Ναι, πίσω από αυτόν!
Βάζω το μάτι μου πίσω από μια μικρή τρυπούλα. Βλέπω το Δία! Να η Ιώ, να και η Ευρώπη! Το μάτι μου πλανιέται από δω και από κει. Το σώμα μου βρίσκετε ακόμα στο βουνό όμως η φαντασία μου φτάνει… Που άραγε; Δεν ξέρω ούτε κι εγώ.
Δεν είμαι όμως μόνη. Είναι και η Έφη εδώ. Ψάχνουμε με τις ώρες τον τρομακτικό αλλά γοητευτικό ουρανό. Δείχνω με το δάχτυλο μου εκεί μακριά. Να εκεί θα είναι η Κόμη μου. Η Κόμη της Βερενίκης.
Πάμε τώρα να βρούμε το γαλαξία της Ανδρομέδας. Προς τα πού πέφτει άραγε; Στην πορεία θα το ανακαλύψουμε…
Το παραπάνω είναι μια σκέψη της στιγμής. Σκεφτόμουν όλους εκείνους τους ερασιτέχνες αστρονόμους που μ’ ένα τηλεσκόπιο βρίσκουν ένα μέρος χωρίς φωτορύπανση και ψάχνουν το νυχτερινό ουρανό.
Σάββατο 18 Αυγούστου 2007
Η Κόμη της Βερενίκης
Η Κόμη της Βερενίκης είναι ο αγαπημένος μου αστερισμός. Μεσουρανεί τον οκτώβρη. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία της στη μυθολογία.
Η Βερενίκη ήταν πρόσωπο υπαρκτό, που έζησε την εποχή των Πτολεμαίων. Την περιγράφουν ως μια γυναίκα με περισσή χάρη και έντονα πάθη. Δεν δίστασε μάλιστα να βάλει να δολοφονήσουν τον άνθρωπο που προόριζαν για σύζυγό της, που δεν ήταν άλλος από τον νεαρό εραστή της μητέρας της.
Λίγο αργότερα παντρεύεται τον Πτολεμαίο Γ΄ τον Ευεργέτη. Ο κοινός έγγαμος βίος διακόπτεται αμέσως μετά τον γάμο, γιατί ο Πτολεμαίος στο πλαίσιο των κατακτητικών πολέμων αναγκάζεται να εκστρατεύσει στη Συρία. Τότε η Βασίλισσα Βερενίκη αποφασίζει να τάξει στη Θεά του Έρωτα, Αφροδίτη, πως θα κόψει σύρριζα τα ωραία μαλλιά της αν ο άνδρας της επιστρέψει σώος και νικητής. Τρία χρόνια αργότερα, ακούγοντας τη χαρμόσυνη είδηση για την επιστροφή του συζύγου της, η Βερενίκη κόβει την πλεξίδα της και την αφιερώνει στο ναό της Αφροδίτης. Άξαφνα όμως, η κόμη της εξαφανίζεται από το ναό. Ο Πτολεμαίος εξοργίζεται και τότε ο Κόνων ο Σάμιος για να εξευμενίσει το θυμό του αλλά και για να κολακέψει το βασιλικό ζευγάρι, καλεί τον Πτολεμαίο στο αστεροσκοπείο για να του "εξηγήσει" την εξαφάνιση της πλεξίδας. Εκεί, του δείχνει τον ως τότε ανώνυμο αστερισμό που έμοιαζε με κόμη, λέγοντάς του πως η Θεά Αφροδίτη τη μετέφερε στους ουρανούς μ' ένα φτερωτό άλογο - άνεμο !
Την ίδια εποχή ο σοφός και ποιητής Καλλίμαχος, γράφει το περίφημο ομώνυμο ποίημα, το οποίο σώθηκε ολόκληρο μόνο στα λατινικά.
Λίγο αργότερα παντρεύεται τον Πτολεμαίο Γ΄ τον Ευεργέτη. Ο κοινός έγγαμος βίος διακόπτεται αμέσως μετά τον γάμο, γιατί ο Πτολεμαίος στο πλαίσιο των κατακτητικών πολέμων αναγκάζεται να εκστρατεύσει στη Συρία. Τότε η Βασίλισσα Βερενίκη αποφασίζει να τάξει στη Θεά του Έρωτα, Αφροδίτη, πως θα κόψει σύρριζα τα ωραία μαλλιά της αν ο άνδρας της επιστρέψει σώος και νικητής. Τρία χρόνια αργότερα, ακούγοντας τη χαρμόσυνη είδηση για την επιστροφή του συζύγου της, η Βερενίκη κόβει την πλεξίδα της και την αφιερώνει στο ναό της Αφροδίτης. Άξαφνα όμως, η κόμη της εξαφανίζεται από το ναό. Ο Πτολεμαίος εξοργίζεται και τότε ο Κόνων ο Σάμιος για να εξευμενίσει το θυμό του αλλά και για να κολακέψει το βασιλικό ζευγάρι, καλεί τον Πτολεμαίο στο αστεροσκοπείο για να του "εξηγήσει" την εξαφάνιση της πλεξίδας. Εκεί, του δείχνει τον ως τότε ανώνυμο αστερισμό που έμοιαζε με κόμη, λέγοντάς του πως η Θεά Αφροδίτη τη μετέφερε στους ουρανούς μ' ένα φτερωτό άλογο - άνεμο !
Την ίδια εποχή ο σοφός και ποιητής Καλλίμαχος, γράφει το περίφημο ομώνυμο ποίημα, το οποίο σώθηκε ολόκληρο μόνο στα λατινικά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
